Zoals jullie misschien nog wel weten was er een tijd dat ik de wekker om 03.00 uur zette (blog: Ik ga tegenwoordig vroeg naar bed). Ik stond dan even op om nog wat ‘dringende’ mails te versturen. Het doel van dit experiment was om na te gaan hoever mijn collega’s zouden gaan om het de leidinggevende naar de zin te maken of te plezieren. Nou dat was best ver! Kort na deze constatering ben ik daar dus maar mee gestopt.
Een tijdlang stond de wekker dan ook bijna werkeloos naast mijn bed. Totdat ik een column las waarin een heel ander inzetgebied voor de wekker werd beschreven. Waarom zou je een wekker alleen gebruiken om mee wakker te worden? Je kunt hem toch ook inzetten als alarm om iets anders te doen dan alleen opstaan!
Ineens hoorde ik mijn eierwekkertje aflopen: het teken dat ik de eieren moet afgieten en laten schrikken voor ons heerlijk uitgebreide zondagse ontbijtje. Een wekker is dus prima inzetbaar als een vriendelijke doch dringende herinnering voor iets leuks!
Daarom heb ik nu de wekker op 21.00 uur gezet. Om die tijd ga ik namelijk afschakelen. De telefoon gaat in de kast en de laptop in de tas. Zo, die zijn uit het zicht. Geen werk en zeker geen schermen meer vandaag. Klaar!
Natuurlijk heb ik wel een ander deuntje ingesteld en het geluid iets zachter gezet. Om klokslag 9 uur begint nu elke avond zachtjes een lijster te zingen. Een ideaal moment om aandacht voor elkaar te hebben, een boek te lezen of om er nog even uit te lopen.
Rond 23.00 uur rol ik dan mijn bed in, lees nog even verder, val met het boek in de hand in slaap en word nu vanzelf op tijd en uitgerust wakker. De wekker staat nu permanent beneden en niet meer op mijn nachtkastje. Dat is geen enkel probleem. Ik mis hem daar echt niet.